” ராஜி, நான் வளைகாப்புக்கு அம்மா வீட்டுக்கு போயிடுவேன். வர ஆறு மாசமாகும். அதுவரைக்கும் வீட்டை நீ தான் பார்த்துக்கனும். நைட்டுக்கு மட்டும் அவருக்கு சாப்பாடு பண்ணி கொடுத்துடு. பகல்ல கடையில சாப்பிட்டுக்குவாரு. கொஞ்சம் சிரமம் பார்க்காம கவனிச்சிக்கடி. உன்னை நம்பித்தான் போறேன் “ திவ்யா சொல்லும் போதே என் அடிவயிற்றில் அமிலம் சுரக்க ஆரம்பித்தது.
‘ஒரு நாள், இரண்டு நாளென்றால் சமாளிக்கலாம். ஆறு மாசம் சேகருடன் ஒரே வீட்டில் தனியாக இருக்க வேண்டும். இது சரியா வருமா.!’ இரவெல்லாம் தூக்கம் வரவில்லை. திவ்யா என் நெருங்கிய தோழி. பணக்கார வீட்டுப்பெண். ஏழையான என்னிடம் எந்த பாகுபாடும் இல்லாமல் அன்பை வாரி இறைத்தவள். என் படிப்பு முடிந்ததும் அவளே சென்னையில் ஒரு வேலையும் வாங்கிக்கொடுத்து என்னையும் அவள் வீட்டிலேயே தங்கச் சொல்லிவிட்டாள். நான் இங்கே வந்து நான்கு மாதம் ஆகிறது. முதல் இரண்டு மாதம் எந்த பிரச்சினையும் இல்லை. அதன் பிறகுதான் திவ்யாவின் கனவன் சேகரின் சுயரூபமே எனக்கு தெரிய ஆரம்பித்தது.
இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்: [ஃப்ளாஷ் பேக்]
“ ராஜி, சீக்கிரம் குளிச்சிட்டு கிளம்புடி. எம்.ஜி.எம் போயிட்டு வரலாம் “ தூங்கிக்கொண்டிருந்த என்னை திவ்யா தட்டி எழுப்பினாள்.
“ஏண்டி, இன்னைக்கு ஒரு நாளாச்சும் தூங்கவிடுறியா. நீயும் உன் புருசனும் போயிட்டு வாங்களேன். நான் வேற எதுக்குடி நடுவில“
“ நான் நாலு தடவ பார்த்துட்டேன். உனக்காகத்தான் இப்ப போறோம். அவருக்கு உன் மேல ரொம்ப பாசம் தெரியுமா. உன்னை பத்தி எல்லாம் சொல்லி வச்சிருக்கேண்டி. நீ எனக்கு தங்கச்சி மாதிரியாம். அவருக்கு கொழுந்தியாளாம். நீயும் வீட்டுல ஒருத்திதான்னு சொன்னாரு தெரியுமா.! “ புருசனின் மீது புகழ்மாலை பாட ஆரம்பித்தாள் திவ்யா.
அவளைப் பொறுத்தவரை சேகரைப்போல ஒரு புருசன் உலகத்திலேயே கிடையாது. அவர் கண்ணில் துரும்பு விழுந்தால் கூட உலகமே இடிந்து விழுந்ததுபோல துடித்துப் போவாள். சேகரும் அப்படித்தான். இருவரையும் பார்த்தால் ஒருத்தருக்காக ஒருத்தர் படைக்கப்பட்டார்களோ என்று தோன்றும். இரண்டு மாதத்தில் சேகர் திவ்யா இருவரையும் பார்த்து பார்த்து எனக்கு கூட திவ்யாவின் மேல் கொஞ்சம் பொறாமை. இப்படி ஒருத்தன் புருசனாக கிடைத்தால் என் வாழ்கையும் சந்தோசமாக இருக்குமே என்று நான் நினைக்காத நாளே இல்லை. டவலை எடுத்துக்கொண்டு பாத்ரூமில் நுழைந்தேன்.
ஏப்ரல் மாத சூட்டுக்கு காலைநேர குளு குளு குளியல் தரும் சுகமே அலாதிதான். நைட்டியை கலட்டிவிட்டு பிறந்தமேனியாக க்ளோசெட்டில் அமர்ந்தது புண்டை முடியை சிரைத்து முடித்தேன். வாரா வாரம் ஷேவிங் செய்வது வழக்கமான வேலை. என்னுடைய 36D முலைகளும் ஒட்டிய வயிறு அத்தோடு பள பளவெனுறு மின்னும் என் சிரைத்த புண்டை இவையெல்லாம் எனக்கே கர்வத்தை தரும் பொக்கிஷங்கள். கலர் மட்டும் கொஞ்சம் கம்மி. ஆனாலும் அது ஒரு குறையில்லை.
கில்லட் மாக்-3 ரேசரின் பிளேடை கழட்டிவிட்டு அதன் உருண்டையான பிடியை புண்டை வெடிப்பில் உரசினேன். பாதி விறைத்திருந்த முலைக்காம்புகள் முழுதாக விரைத்தன. ஷேவிங் பண்ணினாலே உணர்ச்சிகள் அதிகமாகிறது. ரேசரின் சொரசொரப்பான பிடி பருப்பில் உரசும் போது ஆஹா அது ஒரு சுகம்தான். இதெல்லாம் தெரியாமலே இவ்வளவு நாள் போய்விட்டது. கிராமத்தில் இந்த வசதியெல்லாம் இல்லை. இங்கே வந்தபிறகுதான் நிர்வாண குளியல். என் அழகை முழுதாக நானே ரசிக்க வசதியாக ஏற்பட்ட தனிமை. இதெல்லாம் சேர்ந்து என் உடலினை ஆராய சந்தர்ப்பங்களை அதிகமாக்க ஒவ்வொரு ஞாயிற்று கிழமையும் எனக்கு சொர்க்கம்தான்.
புண்டை ஒரங்களை ஒரு கையால் தடவிகொண்டே பருப்பைச் சுற்றி ரேசரின் பிடியை தேய்க்க தேய்க்க புண்டைக்குள் ஊறல் எடுக்க ஆரம்பித்தது. ரேசரை புண்டை வெடிப்பில் நுழைத்துக்கொண்டே பருப்பை விரலால் தேய்த்தேன். “ஆஹ்ஹ்ஹ் ம்ம்ம்ம்” என்ன ஒரு சுகம். பருப்பும் கடினமாக ரேசரை விட்டு விட்டு இழுத்தேன். முன்பெல்லாம் லேசாக வலிக்கும். இப்போது பழக்கமாகிப் போக ரேசரை ஆழமாக விட்டு இழுத்து வேகமாக குத்திக்கொண்டே பருப்பை கரகரவென்று தேய்த்தேன்.
“ ஆஹ்ஹ் .. ம்ம் ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் “ முனகிக்கொண்டே சுய இன்பம் செய்வதில் இரண்டு மடங்கு உனர்ச்சிகள் அதிகமாகிறது. பருப்பைச் சுற்றிலும் மெல்லிய ஈரம். எங்கிருந்து வருகிறது என்றே தெரியாது. புண்டைக்குள் ரேசர் வழுக்கிச் சென்று வர ஒரிரு நிமிடத்தில் எனக்கு தலைசுற்ற ஆரம்பித்தது. பருப்பை நசுக்கி அழுத்தமாக தேய்த்தேன். உடல் முழுவதும் மின்சாரம் பாய்வது போன்ற உணர்ச்சி “அம்ம்ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம் மாஆஆஆஆஆஆ ஆஆஆ” புண்டையிலிருந்து சூடாக திரவம் பீச்சி என் கையை நனைக்க உச்சந்தலையில் யாரோ அடித்தது போன்ற உணர்ச்சியுடன் பொங்கி வழிந்தேன்.
கண் திறந்து பார்க்கும் போது வெண்டிலேட்டரிலிருந்து ஏதோ ஓடியது போல தோன்றியது. வெளியே திவ்யா கதவை இடித்தாள்.
“ இதோ வந்துட்டேண்டி. “ கத்திவிட்டு வேகமாக குளித்து முடித்தேன். பதினோரு மணிக்கு மூவரும் எ.ஜி.எம்.மில் நுழைந்தோம். சேகரும் திவ்யாவும் எதைப்பற்றியும் கவலைப்படாமல் உரசிக்கொண்டும் கன்னத்தை கிள்ளிக்கொண்டும் உல்லாசமாக நடந்தார்கள். ஏன் இவர்களுடன் வந்தோம் என்று எனக்கு எரிச்சலாக வந்தது.
“ ஏன் உம்முன்னு வர ராஜி “ என்று கேட்டார் சேகர்.
“ அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லங்க. நல்லாத்தானே இருக்கேன். “
“ அதுவா, நம்ம ரெண்டுபேரும் பன்ற கூத்த பார்த்ததும் இவளுக்கு பொறுக்கலை. அதானடி “ என்று திவ்யா என்னை சீண்டினாள்.
“ வேணும்னா வா, மூனு பேரும் சேர்ந்தே கூத்தடிக்கலாம் “ சேகர் சொலிவிட்டு வேகமாக சிரித்தார். எனக்கு வெட்கமாக போய்விட்டது. “ இவளை வச்சி ஒழுங்கா காலத்தை ஓட்டுனா போதும். நான் வேற எதுக்கு “ என்றேன்.
“ இவள பார்த்தீங்களா. கொஞ்சம் விட்டா பங்குக்கே வந்துடுவா போலிருக்கு. என் புருசன் மேல எல்லாருக்குமே ஒரு கண்ணுதான் “ திவ்யாவும் பொய் கோபம் காட்டினாள்.
தண்ணீர் அருவியில் சவாரி செய்ய ஏறினோம். நாங்கள் மூவர் மட்டுமே உட்கார ரப்பர் படகு நீரில் வேகமாக சென்றது. திவ்யா இங்கும் அங்கும் ஆடிக்கொண்டே என் மீதும் அவர் மீதும் விழுந்தாள். சேகர் திவ்யாவை கட்டிப்பிடித்துக்கொள்ள திவ்யா என் கையை இறுக்கமாக பிடித்துக்கொண்டாள். திவ்யாவை பிடித்திருந்த சேகரின் விரல்கள் என் முதுகிலும் உரசின. ஆரம்பத்தில் அதை நான் கண்டுகொள்ளாவிட்டாலும் நேரம் செல்ல செல்ல முதுகை அவர் விரல் வருடுவது போல தோன்றியது. அவரைப் பார்த்தேன். அவர் வேறு எங்கோ பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.
அவர் ஒழுங்காத்தான் இருக்கார். எனக்குத்தான் அப்படித் தோன்றுகிறது என்று சமாதானம் செய்துகொண்டேன். அன்று முழுவதும் எம்.ஜி.எம்மில் ஒரு இடம் விடாமல் சுற்றினோம். திவ்யாவுடன் நெருக்கமாக இருக்கும் நேரமெல்லாம் அவரின் கை அவள் மீது படுவதுபோல என் மீதும் விளையாடுவதை என்னால் உணரமுடிந்தாலும் அவர் வேண்டும் என்றே செய்கிறாரா? தற்செயலாக நடக்கிறதா? என்று தீர்மானிக்க முடியாமல் தடுமாறினேன்.
ஜெயண்ட் வீலில் சுற்றிவிட்டு கீழே இறங்கும்போது லேசாக தலை சுற்றுவது போல இருக்க படிக்கட்டில் தடுமாறினேன். சேகர் தாவி வந்து என்னை இடுப்போடு சேர்த்து அனைத்தபடி பிடித்துக்கொண்டார்.
“ பார்த்து இறங்குடி “ திவ்யா பதறினாள். சில வினாடிகளில் என்னை சமாளித்துக்கொள்வதற்குள் சேகரின் கை என் அடிவயிற்றை தடவியது.
” போதும் விடுங்க. ஐ யம் ஓக்கே “ அவரை விலக்கப்பார்த்தேன்.
“ கொஞ்சம் அப்புடியே நில்லு. திரும்ப விழுந்துடப்போற “ என்று சொல்லிவிட்டு என்னை அவர் மீது இழுத்து சாய்த்துக்கொண்டார். தொப்புளுக்கு கீழே சுடிதாரை கசக்கியபடி அவர் விரல்கள் மெல்ல பிசைந்தன.
“ போதும்னு சொன்னா விடுங்க “ சட்டென்று அவரை தள்ளிவிட்டு வேகமாக இறங்கிவிட்டேன். திவ்யா மலைத்துப் போய் நின்றாள். என்னை தனியாக அழைத்துக்கொண்டு போய் “ ஏண்டி. விழுந்துடுவேன்னு தானே அவர் புடிச்சாரு. அதுக்கு போயி இப்புடி தள்ளிவிட்டுட்டு வரியே. எல்லாரும் அவரையே முறைக்கிறாங்க “ என்றாள். அவள் முகம் வாடிபோயிருந்தது.
“ போடி இவளே. உன் புருசன் புடிக்கிறேன்னு சொல்லிட்டு கண்ட இடத்துலேயும் கைய வைக்கிறாரு “ என்னிடம் வார்த்தைகள் வேகமாக வந்தன.
“ மூஞ்சிய பேத்துடுவேன். ஆபத்துக்கு பாவம் பார்த்தா. உனக்கு தப்பா தெரியுதா. இதையே யாராச்சும் சொல்லியிருந்தா நடக்கிறதே வேற தெரியுமா. உனக்கு கிறுக்கு புடிச்சி போயிடிச்சி. நல்ல வேளை அவருக்கு முன்னாடி சொல்லி தொலைக்காம போனியே. வா போகலாம் “ என்று என்னை இழுத்துக்கொண்டு எம்.ஜி.எம்மை விட்டு வெளியே நடந்தாள்.
சேகரின் முகத்தில் எந்தவித மாறுதலும் இல்லை. வழக்கம்போல திவ்யாவை கொஞ்சிக்கொண்டே வந்தார். ஒரு வாரத்தில் அந்த நிகழ்ச்சியை திவ்யா மறந்துபோய்விட்டாலும் புருசனின் மீது அவள் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கை எனக்கு ஆச்சரியாக இருந்தது. அதிலிருந்து நான் சேகரை கண்கானிக்க ஆரம்பித்தேன். ஆனால் அவரிடம் எந்த மாறுதலும் எனக்கு தெரிவில்லை. எப்போதும் போலவே இருந்தார். நான் தான் அவரை தப்பா நினைத்துவிட்டேன் என்று புரிந்தது. இதைப்பற்றி ஒரு நாள் திவ்யாவிடம் சொல்லி மன்னிப்பும் கேட்டேன்.
“ சரி விடுடி. யார் என்ன சொன்னாலும் நான் நம்பமாட்டேன். என் புருசன் பத்தரை மாசத்து தங்கம். நீ அப்புடி சொன்னதால கொஞ்சம் கோவம் வந்துடிச்சி. அதை எப்பவோ மறந்துட்டேன். நீ எதுக்கு மனசை போட்டு குழப்பிக்கிற “ என்று சொல்லிவிட்டாள்.
ஒரு நாள் நானும் திவ்யாவும் சமையல் செய்துகொண்டிருந்தோம். சேகர் கிச்சனுக்கு வந்தார். திவ்யாவுக்கு பக்கத்தில் நின்றுகொண்டு அவள் குண்டியை பின்புறமாக தடவுவதை என்னால் பார்க்க முடியாவிட்டாலும் அசைவுகளில் சில்மிஷம் நடப்பது புரிந்தது.
“ நீங்க போங்க. நான் சமைச்சிட்டு வரேன். சும்மா நோண்டிகிட்டே இருக்காதீங்க “ புருசனை கொஞ்சலுடன் விரட்டினாள்.
“ சரி சரி. நான் சும்மாவே நிக்கிறேன் “ என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் குண்டியை தடவினார்.
ஒரு சான் தூரத்தில் அவர் கை அவளின் குண்டியை தடவுவதை நினைத்து எனக்கு உடம்பெல்லாம் சூடாகியது. திடீரென்று என் குண்டியிலும் விரல் படுவதை உணர்ந்து திடுக்கிட்டு அவரை பார்த்தேன். அவர் சமையலை கவனித்துக்கொண்டிருந்தார். பிரம்மையாக இருக்குமோ.! யோசித்துக்கொண்டே இருக்கும் போது மீண்டும் கை என் குண்டியில் பட்டது. சட்டென்று பின் பக்கம் திரும்பினேன். அவர் கையை வெடுக்கென்று எடுத்துக்கொண்டார்.
” நான் ரூமுக்கு போறேண்டி “ என்று சொல்லிவிட்டு வேகமாக என் அறைக்குள் சென்றுவிட்டேன். நடந்ததை என்னால் நம்பவும் முடியவில்லை. நம்பாமலும் இருக்க முடியவில்லை. நிச்சயம் சேகர் வேண்டுமென்றேதான் என் மீது கை வைக்கிறார். இதை எப்படி தடுப்பது. திவ்யாவிடம் சொன்னால் எட்டு வருட நட்பு அந்த நிமிடமே முறிந்துபோய்விடும். ஒரே குழப்பமாகவே இருந்தது.
திவ்யா அறைக்குள் வந்தாள். ” ராஜி, இந்த பிரா டிசைன் பாரேன். எவ்ளோ அழகாயிருக்கு. இதெல்லாம் செலக்ஷன் பண்ணுறதுக்கு என் புருசன் மாதிரி யாரும் கிடையாது. “ என்று இரண்டு பிராக்களை காட்டினாள். அதை பார்த்ததும் எனக்கே ரொம்ப பிடித்து போய்விட்டது.
“ எந்த கடையில வாங்கினார்னு கேட்டு சொல்லு. எனக்கும் ரெண்டு வாங்கனும் “ என்றேன்.
“ சரிடி கேட்டு சொல்றேன் “ என்று சொல்லிவிட்டு போய்விட்டாள். மறு நாள் திவ்யா தட்டுவண்டியில் காய்கறி வாங்கி கொண்டிருக்கும்போது சேகர் என் அறைக்கு வந்தார்.
“ என்ன வேணும். திவ்யா வெளிய நிக்கிறா “ என்றேன்.
“ தெரியும். இந்தா இது உனக்காக வாங்கிட்டு வந்தேன். வச்சிக்க “ என்று ஒரு பார்சலை என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு போய்விட்டார்.
என்னவாக இருக்கும் என்று பிரித்து பார்த்தேன். உள்ளே திவ்யாவுக்கு வாங்கிய அதே டிசைனில் இரண்டு பிராக்கள் இருந்தன. சரியாக என் அளவு 36D. இதெப்படி இவருக்கு தெரியும் .! எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. இவர் ஏன் எனக்கு வாங்கிட்டு வரனும். திரும்ப கொடுத்துவிட்டலாம் என்று நினைத்த போது திவ்யா உள்ளே வந்தாள். சட்டென்று பிராவை கட்டிலுக்கு கீழே வீசி மறைத்துவிட்டேன். அதுதான் நான் செய்த மிகப்பெரிய தவறு என்பது அபோது எனக்கு தெரியவில்லை.
தொடரும்…